ΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΘΕΟΙ

ΚΑΠΟΤΕ ΠΡΙΝ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΕΙΧΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΚΑΠΟΥ ΟΤΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΝΟΥΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΗ ΓΙΑ ΑΠΙΘΑΝΑ ΚΑΙ ΑΚΑΤΑΛΗΠΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΠΟΥ ΑΛΛΩΤΕ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ…

Η ιστορία μας ξεκινάει όταν πριν χρόνια κάποιος νέος άνθρωπος αποφάσισε να γνωρίσει την αλήθεια για την ζωή, δηλαδή ποιοι είμαστε και γιατί είμαστε τόσο ξεχωριστοί απ’τα υπόλοιπα δημιουργήματα της φύσης κάτι σαν επιστημονική αλλά και υπαρξιακή αναζήτηση θα έλεγα κατά τη γνώμη μου… Έτσι λοιπόν άφησε τις σπουδές στο πανεπιστήμιο και ξεκίνησε ένα ταξίδι στην χώρα που ξεκίνησαν όλα πριν εκατομμύρια χρόνια, εκεί που ξεκίνησε ο ανθρώπινος πολιτισμός όπως υποστηρίζει σήμερα η επιστήμη και έχει αποφανθεί επισήμως. Στην Αφρικανική Ήπειρο λοιπόν αποφάσισε να ξεκινήσει να ψάχνει στοιχεία που θα τον οδηγούσαν στην κατανόηση της ανθρώπινης ύπαρξης. Θα έλεγε κανείς ότι θα μπορούσε να μελετήσει και αλλού όμως η Αφρική είναι ακόμα και σήμερα μετά από πολλές επιρροές από το δυτικό «πολιτισμό» ένας αρχέγονος τόπος όπου διατηρεί ανέπαφο τον πολιτισμό και κουλτούρα της και πολλές φορές αναδεικνύει τις ομοιότητες με την εξέλιξη του σημερινού ανθρώπου.

Ο νέος πήρε ότι προμήθειες είχε και είδη πρώτης ανάγκης και ξεκίνησε για το όμορφο και μυστήριο ταξίδι του. Έφτασε με πλοίο στην Αίγυπτο και απ’εκεί στα βάθη της κεντροδυτικής Αφρικής όπου υπάρχουν φυλές που ζουν ακόμα στην εποχή του λίθου και είναι κυνηγοί, τροφοσυλλέκτες όπως δηλαδή και οι Ευρωπαίοι πρόγονοι μας. Ένας οδηγός που γνώριζε καλά τις περιοχές ανέλαβε να τον βοηθήσει στην αναζήτηση του. Προχώρησαν χιλιάδες μίλια σε έρημους, ζούγκλες αλλά και ψηλά βουνά μελετώντας διάφορα φυτά και ζώα αλλά περισσότερο την συμπεριφορά και τον πολιτισμό των ανθρώπων που ζούσαν εκεί. Ώσπου στο τέλος, ύστερα από πολύ κούραση και ταλαιπωρίες κάποιος ντόπιος τους είπε ότι υπάρχει μια φυλή που ζει μέσα στην ζούγκλα και ελάχιστες φορές ήρθε σε επαφή με άλλους ανθρώπους. Το επιχείρημα θα ήταν δύσκολο και επικίνδυνο γιατί κανείς δεν μπορούσε να ξέρει πως θα αντιδρούσαν. Μετά από πολύ σκέψη αποφάσισε ο νέος με τον οδηγό του να πάνε να βρουν τη φυλή. Ξεκίνησαν νωρίς το πρωί και μετά από μια εβδομάδα εκεί που κοιμόνταν στις σκηνές τους τους βρήκαν οι άνθρωποι της φυλής που έψαχναν και τους οδήγησαν στον αρχηγό τους. Είχαν βαμμένα τα πρόσωπα τους και φορούσαν μόνο κάποια δέρματα που κάλυπταν τα επίμαχα σημεία του σώματος. Οι γυναίκες ήταν άβαφτες και πολύ όμορφες και αυτό που τους έκανε εντύπωση ήταν ότι δεν ήταν τελείως μαύρο το δέρμα τους αλλά ηλιοκαμένο σαν το δικό μας έμοιαζαν δηλαδή περισσότερο σε μας. Αυτό το χαρακτηριστικό έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στον νέο εξερευνητή ο οποίος ήθελε να μάθει περισσότερα γι’αυτή την ιδιαίτερη φυλή.

Όταν έφτασαν στον αρχηγό η έκπληξη τους είχε γίνει ακόμα μεγαλύτερη διότι μιλούσαν μια γλώσσα που μιλούσαν στην εποχή του Σολομώντα βασιλιά των Εβραίων και είχαν διατηρηθεί διότι απέφευγαν τις επαφές με τον έξω κόσμο. Είστε και εσείς σαν αυτούς που μας κυνηγούν είπε ο αρχηγός… Ο νέος ξαφνιασμένος απάντησε στον αρχηγό ότι είναι κάποιος που αναζητεί την αλήθεια της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο αρχηγός του απάντησε ότι θα τον πάει στο ιερό τους όπου θα βρει αυτό που επιθυμεί η καρδιά του… Έτσι το επόμενο πρωινό αφού τους φιλοξένησαν ένα βράδυ όπου οι γυναίκες της φυλής χόρεψαν ένα χορό εκστασιασμένες απ’ένα ποτό που ήπιαν παρασκευασμένο απ’ένα παραισθησιογόνο φυτό που χρησιμοποιούσαν για γιατρικό απ’το δηλητήριο διαφόρων ερπετών και άλλων ζωών. Μόνο που δεν αποκάλυψαν ποτέ από πού και πως το παράγουν. Έφτασαν σε ένα βουνό όπου υπήρχε μια σπηλιά, η σπηλιά αυτή ήταν ασυνήθιστα μεγάλη και απ’έξω δεν έδειχνε ότι υπήρχε εκεί κάποια σπηλιά αλλά ένας τοίχος από αδιαπέραστο γρανίτη έτσι όποιος και αν βρισκόταν εκεί δεν θα καταλάβαινε τι υπήρχε μέσα. Όταν έφτασαν στο σημείο ο αρχηγός είπε κάποια λόγια σε αρχαία διάλεκτο και αίφνης αμέσως εμφανίστηκε η είσοδος. Μια πελώρια και ασυνήθιστη πόρτα που παρέπεμπε σε άλλο πολιτισμό πολύ πιο εξελιγμένο απ’τη φυλή αυτή. Μετά από κάποια λεπτά έφτασαν σε ένα τεράστιο σπήλαιο όπου υπήρχαν διάφορα αγάλματα και όπλα αλλά και κάθε εργαλείο απ’όλους τους λαούς που πέρασαν απ’εκεί στο πέρασμα των αιώνων απ’την εποχή της Βαβυλώνας ως και σήμερα Εβραίοι, Ρωμαίοι, Πάρθοι, Έλληνες, αλλά και άλλοι πολιτισμοί. Εκείνο όμως που έκανε εντύπωση ήταν ένα σημείο όπου υπήρχε ένα είδος αύρας «αιθέρα» και έμοιαζε σαν μια αστρική πύλη όπου έρχονταν σ’αυτους «οι Θεοί». Όπως έλεγαν τους προστάτευαν έναντι τιμήματος και κάθε φορά που έρχονταν έπαιρναν μια κοπέλα η ένα έφηβο ως θυσία προς εκείνους και αν δεν το έκαναν τότε οι Θεοί εξολόθρευαν όλες τις γυναίκες της φυλής και η φυλή χωρίς αναπαραγωγικά μέλη σε λίγα χρόνια χανόταν.

Ποτέ κανείς δεν μπορούσε να περάσει κι όποιος προσπαθούσε πέθαινε όπως είπε ο αρχηγός, κάποιοι που προσπάθησαν από περιέργεια, μόνο οι «Θεοί» τους μπορούσαν να περάσουν απ’εκεί και γυρνούσαν πίσω μετά. Εκείνη την εποχή τους περίμεναν πάλι όπως είπαν και μόλις θα γέμιζε το φεγγάρι θα έρχονταν για να εισπράξουν τον φόρο αίματος. Φοβισμένοι οι ερευνητές περίμεναν και όταν μαζεύτηκαν όλοι της φυλής εκτός των μικρών παιδιών, άρχισε η τελετή υποδοχής των «Θεών». Χόρευαν εκστατικά οι γυναίκες βγάζοντας διάφορες κραυγές και όταν γέμισε το φεγγάρι εμφανίστηκαν δυο όντα πανύψηλα, απ’τη μέση και κάτω ανθρώπινοι και απ’πάνω ο ένας κεφάλι σκύλου και ο άλλος κεφάλι γερακιού, στάθηκαν στην μέση του χορού μίλησαν με μια βροντερή και τρομακτική φωνή και αμέσως τους πήγαν δυο κοπέλες παρθένες όπου αυτοί μόλις τις είδαν άρχισαν να τις βιάζουν. Οι κοπέλες ούρλιαζαν απ’τον πόνο αλλά οι δικοί τους παρακολουθούσαν αμέτοχοι, ήταν ταγμένες σ’αυτούς, δεν είχαν καμία ελπίδα. Μόνο που αυτή τη φορά οι δυο ερευνητές αποφάσισαν να βοηθήσουν αν και είχαν τρομοκρατηθεί απ’το θέαμα, πυροβόλησαν τους δυο επισκέπτες Θεούς και εκείνοι έντρομοι μπήκαν στην πύλη και χάθηκαν αφήνοντας πίσω τις κοπέλες μέσα στα αίματα, βιασμένες αλλά ζωντανές. Ο νέος αποφάσισε να κλείσει για πάντα την πύλη και γι αυτό μόλις βγήκαν όλοι έξω ανατίναξε την είσοδο της σπηλιάς για να μην μπορεί πια κανείς να μπει η να βγει από μέσα. Αφού έγιναν όλα αυτά οι άνθρωποι της φυλής ευχαρίστησαν τους ερευνητές που τους έσωσαν απ’το μαρτύριο των Θεών και έτσι ξεκίνησαν να φύγουν πίσω στον πολιτισμό, αφού πήραν ένα μάθημα ζωής ότι ο ανθρώπινος πολιτισμός δεν εξελίχθηκε από μόνος του αλλά με την βοήθεια κάποιων άλλων όντων!!… 22/6/2015 7:10 πμ